Bir FM Simülasyonu 4: “Dream” Süper Lig

Eski Süper Lig sezonlarını özleyen çokça kişi olduğu malumunuz. Bursaspor, Eskişehirspor, Gaziantepspor gibi bir zamanlar lige heyecan katan, şampiyonluk mücadelesi eren (hatta Bursaspor’un şampiyonluğuyla zirveyi gören) takımlarımız şuan o seviyeden ne yazık ki uzaktalar. Football Manager simülasyonlarımızın dördüncüsünde tam da bu sebepten ötürü böyle bir fikirle karşınızdayız. Bahsettiğimiz takımlara kendilerini yeniden göstermeleri için ikinci bir şans veriyoruz; üstelik ligdeki herkes ekonomik ve tesis olarak çok iyi seviyelerde olacak şekilde. 

Simülasyon sonuçlarından bahsetmeden önce nasıl bir lig oluşturduğumuzu söylemeliyiz. Süper Lig ve TFF 1.Lig’i Türk futbol tarihine geçen takımlardan oluşacak şekilde yeniden düzenledik. Takımların nasıl olduğunu yukarıdaki tabloda görebilirsiniz. Mersin İ.Y.’nu Yeni Mersin İ.Y’ndan, Orduspor’u 52 Orduspor FK’den, Malatyaspor’u Yeni Malatyaspor’dan sadece ismini değiştirerek lige getirdiğimizi belirtelim. Diğer takımlar alt liglerden birebir alındı. Ayrıca Süper Lig ve TFF 1.Lig’de yer alan her takımın borcunu sildik ve herkese FM tabiriyle öncü para babası verdik. (Herkesin çok zengin başkanı var gibi düşünün.) Alttan gelen takımlara daha fazla olacak şekilde transfer bütçesi verdik. (Yani Eskişehirspor’a Bursaspor’dan biraz daha fazla gibi) Aynı zamanda yine alttan gelen takımlara daha öncelikli olacak şekilde bizim alta gönderdiğimiz takımlardan oyuncu verdik. Bazı takımların da teknik direktörlerini değiştirdik.

Bu değişiklikleri yaparken takımların yeniden yapılanmasını hızlandırmalarını ve rekabetçi olmalarını istedik. (Mesela Kayseri Erciyesspor’un hiç oyuncusu yok ve sadece bütçe vererek iyi bir takım oluşmuyor bir senede, dolayısıyla hemen küme düşüyorlar.) Örneğin Eyüpspor, Karagümrük oyuncuları rastgele iki ligteki takımlara dağıtıldı. Bazı serbest oyuncuları da rastgele dağıttık, genelde yaşlı oyuncular tercih ettik. Son olarak herkesin antrenman tesisleri ve altyapıları çok iyi seviyeye getirildi. İsteğimiz simülasyon ortamında Türk futbolunu yeniden canlandırabilmek. Bunun sonucunu net görmek adına 10 sezon ileri gittik.

Öncelikle 10 senelik süredeki şampiyonlukları gösterelim. 4 Fenerbahçe, 3 Galatasaray, 2 Trabzonspor ve 1 Beşiktaş şampiyonluğu hakimiyetin pek değişmediğini gösterse de Anadolu takımlarından iyi işler var.

Liglerin nasıl ilerlediğini gördükten sonra artan bütçelerin etkisini paylaşalım. Bütçe verirken elbette çok yüksek meblağlar harcanacağının farkındaydım ama şimdi göreceğiniz seviyeye çıkmasını beklemiyordum. Detaylı incelemek isteyenler için öne çıkan yılların transfer harcamalarını görebilirsiniz. Öne çıkanları yazılı olarak da ayrıca belirtmek isterim.

Alışılmadık harcamalar olduğundan bahsettim, bu noktada zirve Fenerbahçe’ye ait. 2029 yazında “regen” Mike Williams Bournemouth’tan 95 milyon Euro bonservis bedeliyle Sarı Lacivertlilere geldi. Aynı yaz bir de 38 milyonu Ozan Kabak’a verebildiler. 2023 yazında Mohamed Salisu’ya 62 milyon, 2026 yazında Wilfried Gnonto’ya 57 milyon, 2028 yazında oyunun iyi “wonderkid”lerinden Martin Baturina’ya 84 milyon, Beşiktaş’ın yıldız adayı Semih Kılıçsoy’a da 2030 yazında 70 milyon Euro verdiler. Üstelik bu denli fazla yatırım yaptıkları isimler 15 milyon civarına satıldı. Tabii böylesine sağlam harcayan sadece onlar değil. Galatasaray’ın Enes Ünal, Rıdvan Yılmaz ve Luiz Henrique’ye toplam 99 milyon Euro verdiğini görüyoruz. Bir sene sonra Tariq Lemptey’e 81 milyon vermelerini de belirtelim. Özetle Türk kulüpleri verdiğimiz bütçenin etkisiyle inanılmaz harcamalar yaptı. Sadece dört büyükler değil elbette, Anadolu takımları da kendilerine göre fazla miktarlar harcadı. Genç yetenekleri İstanbul takımlarına gidince onlar da ciddi paralar kazanabildi.

“Bu kadar harcamanın sonucu ne oldu?” sorusuna cevap vermeden önce Süper Lig’in öne çıkan performanslarını da paylaşmak isterim sizinle.

Harcamaların sonucu kısmına şimdi gelebiliriz. Yazı fikri üzerine düşünürken en çok merak ettiğimiz konulardan biri Türk takımlarının Avrupa’da neler yapacağıydı. “Acaba Avrupa’da kupa geldi mi?” diye soruyorsanız bunun cevabı evet. Galatasaray 2030-31 sezonunda Konferans Ligi’ni kazandı. Üstelik 2023-24’te aynı kupada final oynamalarına rağmen kaybettiler Newcastle’a. Diğer takımlarımızdan maalesef bir kupa yok fakat dikkate değer şeyler oldu. Beşiktaş’ın 3 Konferans Ligi çeyrek finali var. Fenerbahçe’nin Avrupa Ligi’nde 1’er çeyrek ve yarı finali olduğunu söyleyebiliriz. (Çeyrek finalde Sevilla’ya elenmeleri enteresan bir tesadüf.) Trabzonspor’un 1 Şampiyonlar Ligi son 16’sı, ki değişen formatta bunu yapmak zordur, 1 Avrupa Ligi çeyrek finali ve 1 Konferans Ligi yarı finali var. (Şampiyonlar Ligi ara eleme turunda Chelsea’yi elemeleri çok iyi iş.) Anadolu takımlarından en öne çıkanı Adana Demirspor’un 1 Şampiyonlar Ligi ara eleme turu oynaması simülasyonda ülke futbolunun nereye geldiğini gösteriyor. En önemlisi de Avrupa’da katsayı sıralamasında 6. sıraya çıkmamız olsa gerek. Artık Avrupa’ya 6 takım gönderdiğimiz anlamına geliyor bu.

Kulüp seviyesindeki başarılardan sonra milli takımlar seviyesini de konuşalım. 2032’ye kadar olan süreçte 2 Dünya Kupası ve 3 Avrupa Şampiyonası oynandı. Avrupa Şampiyonalarında iki kez son 16 aşaması ve bir kez de çeyrek final görüldü. Dünya Kupası’nda ise hepimizin hayali gerçeğe dönüşmüş. 2026 ve 2030 Dünya Kupası’nda 4.lük elde edilmesi gerçekten inanılmaz. Haliyle Milli Takım Dünya sıralamasında 10.durumda. Alt yaşlardaysa çok daha parlak bir tablo var. 2024-2028 arasında 4 U-19 Avrupa Şampiyonluğu ve kalan yılda ikincilik var. Sonraki üç senede de iki ikincilik var. Bu bayağı U-19’u domine etmek demek. Bu başarının U-21’e pek yansımaması ilginç,U-20 Dünya Kupası’na da. Alt yaş kategorilerinden bahsediyorken kulüpler kategorisindeki başarıya da değinelim. UEFA Youth League’de dört büyük takımımızın finali var. Bunlardan Galatasaray ve Fenerbahçe şampiyonluk elde etti. Bence çok iyi bir şey bu.

Amacımız altyapıların kalitesini arttırarak ve kulüpleri finansal dar boğazdan kurtararak kurduğumuz alternatif gerçeklikte Türk futbolunun gelişmesini sağlamaktı. Bence büyük ölçüde gerçekleşti. Sadece yazının başında bahsettiğimiz takımların daha başarılı olmalarını isterdim. Aslında Kayserispor, Ankaragücü, Gençlerbirliği, Adana D.S. iyi sezonlar oynayarak Avrupa’ya katıldı ancak Adana D.S. haricinde başarı maalesef olmadı. Herkese kendi imkanlarının çok daha fazlasını vermemize rağmen güç dengesinin bozulmaması da elbette doğal bir sonuç. Büyük takımları kısıtlamaktan ziyade rekabeti arttırmak istedik. Onun olmaması da biraz simülasyonla alakalı zira biz herkese yeterli imkanı verdik. Sonuç olarak Türk futbolunu eskisi gibi hatta daha iyi şekilde bir simülasyon ortamında da olsa görmek keyif vermiştir diye düşünüyorum. Mevcut finansal durumla zorlanan takımlarımız için böylesine başarılar elde etmek kolay olmayacaktır ancak futbolumuzun gelişmesini istiyorsak imkanlarımızı yaratıcı bir şekilde kullanarak başarılı olabiliriz. Yani neden olmasın?

Belirtmek istediğim son bir şey daha var. Umarım bu simülasyonda üst liglere aldığımız güzide kulüplerimizi yeniden buralarda görebiliriz. Kontrolsüz harcamalar sonucu hala bunun sıkıntısını çekmelerinden üzüntü duyuyorum.

Yazı aslında bitti ancak meraklıları için birkaç şey daha paylaşacağım. İncelemek isteyenler için iyi detaylar var.

En iyi Türk Oyunculardan Bazıları (İçlerinde “Regen” ve Gerçek Oyuncular Var):

Avrupa Kupaları’nda Durumlar:

Dünyada Yılın Oyuncuları:

Uluslararası Turnuvalar: