Güç ve Zarafet: Ronaldo-Messi Rekabeti

Sporun doğasında rekabet vardır. Bunun seviyesi yükseldikçe daha da özel hale gelir. En iyi örneklerinden Ronaldo ve Messi’nin on beş yıldan fazla süren bireysel rekabeti muhtemelen spor tarihinin en özeli. Futbola sayısız iz bırakan ikili tekrarı zor işler yaparken birbirlerini daha da iyi olmaya teşvik etti.  İkisi de kariyerinin sonuna yaklaşırken geride bıraktığı şeyleri daha da iyi anlıyoruz. “Bu çekişmenin bir kazananı var mı?” sorusunun cevabıysa yazımızın ana konusu değil. Tam aksine bu yazı size Ronaldo-Messi kıyaslamasına farklı bir pencereden bakmayı vaadediyor.

Şuan bu yazıyı okuduğunuza göre Ronaldo-Messi rekabetine hakim olmalısınız. Merak etmeyin, sizi bilgiye boğup rasyonel bir cevap arama niyetinde değilim. Odağım biraz daha bu rekabetin nasıl okunduğu üzerine olacak. Öncelikle şunu söylemek isterim, spor tarihinde pek fazla örneği olmayan bir rekabetten bahsediyoruz. Yeteneği ve performansı tartışılmaz iki futbolcu bütün rekorları alt üst ediyor, bunu yaparken de birbirlerini daha iyi olmaya teşvik ediyor. Üstelik neredeyse hiç “trash talk” görmedik aralarında, rekabetin yanında saygı hep sürdü. Herkesten iyi olan bu iki adamın tatlı sert rekabeti elbette ilgi çekiciydi. On yıla yakın aynı ligde oynamalarıyla ilgi daha da büyüdü. İkisi de belli zaman aralıklarında hem bireysel anlamda hem de takımıyla dominasyon kurdu. İzlemesi çok keyifli olan bu çekişme doğal olarak insanları ikiye böldü: Messiciler ve Ronaldocular. Spora farklı bakmaya çalışan biri olarak iyi hissettiren şeylerin keyfini çıkarmaktan yanayım. Ne var ki benim aksime genel bakış oyunu bütün yanlarıyla hissetmek olduğundan saha içinde ilerleyen rekabet saha dışında taraftarlarca beslendi. Oyunu seyreden seyretmeyen herkes zamanla bir soru hakkında konuşmaya başladı: Messi mi? Ronaldo mu?

Bence bu cevaplaması çok zor bir soru. Seviyesi birbirine yakın iki oyuncudan bahsediyoruz. Performans anlamında ikisinin de değerli işleri var. Gol sayıları uçuk.  Tabii bunları yaparken her ikisinin de farklı kariyer yolları oldu. Ronaldo United’daki ilk döneminden ikinci gelişindeki tam sezonuna kadar istikrarlı oyun ortaya koydu. Santrfor da oynadı, sol kanat da. O bir hücum oyuncusundan ne isterseniz yapabilirdi, hatta tek başına maç kazanabilirdi. Messiyse dünyanın en iyi sistem takımlarından Barça’da başroldü. Çabukluğu, vizyonu ve her şeyiyle “Tiki-Taka”yı mümkün kıldı. Elit seviyeye “sahte 9” rolüyle çıktı ama devamında kanatta oynadı. Hatta milli takım özelinde on numara oynadığı bile oldu. Kupa sayısına baksak o da yakın. Ronaldo’nun 1 Şampiyonlar Ligi fazlası varken Messi’nin Dünya Kupası zaferi öne çıkıyor. Yine de Dünya Kupası hariç çok ciddi fark olmadığını kabul etmeliyiz. Sonuç olarak birini diğerinden ayırmak çok zor. O yüzden soruya verilen cevaplar nesnel olmaktan ziyade öznel, yani duygular öne çıkıyor.

Duygular işin içine girince Messi ve Ronaldo’nun tavırlarını da değerlendirmeye katıyoruz. Bu noktada bazı klişeleri yıkmak isterim. Ronaldo’nun çok çalışması ve asi tarafını öne çıkarıp Messi’ye bunun tam tersini atfetmek gerçekten komik. Eğer bunu ciddiye alırsak Messi’nin çalışmadığına, sinsi biri olduğuna falan inanırız ki bu da inanılmaz derecede saçma olur. Futbolu okumanın bir noktada hayatı okumakla ilgisi olduğunu düşünürüm. Yani sahada olup bitenleri tek açıdan yorumlamak veya tek bir şeye indirgemek çok yanlış bence. Messi’yi de Ronaldo’yu da şahsen tanımıyoruz. İkisi hakkında bildiklerimiz röportajlardan, belgesellerden vs. ibaret. Sporcuları değerlendirirken karakteri de işin içine katmalıyız ama Ronaldo-Messi kıyasında bu değerlendirme çok yanlış yapılıyor. Başarılı sporcuların olaya bakışı zaten benzerdir. Bu insanların çok çalışarak, fedakarlıklar yaparak bir şeyler elde ettiğini anlamak zor değil. Karakterlerinin biraz farklı olması kadar da doğal bir şey olamaz. Ronaldo’yu Jordan’a benzetebiliriz. Daha iyi olmak ve dikkatleri üzerine çekmek istiyor. Messi ise sadece bu kadar dikkat çekme derdinde değil. Sonuçta ikisi de sahada şov yapıyor. Nasıl yaptıklarının başkalarına zarar vermediği sürece bir önemi yok diye düşünüyorum ama sadece ben böyle düşünüyorum galiba. Çünkü Ronaldo-Messi kıyaslaması o kadar çok konuşuldu ki mesele futboldan çıkmaya başladı. Değerlendirme kıstası sadece karakter oldu.

Görece zır karakterler olmaları tartışmayı daha da alevlendiriyor. Bir önceki paragrafta bahsettiğim şeyi biraz daha açmak istiyorum. Ronaldo Micheal Jordan’a benziyor demiştim. Spot ışıklarının altında olmayı seven biri o. Başarısının da bir ay önce Manchester United’la kavga etmesinin sebebi de bu. Oyun tarzı, fiziksel olarak güçlü olmasıyla egosu daha da öne çıkıyor Ronaldo’nun. Messiyse egosunu daha az gösteren, saha içinde Ronaldo’ya nazaran patlayıcılığı daha az ama vizyonu, çabukluğuyla kendisini yansıtan biri. Çekingen zannetsek de onu tanıyan herkes gayet sosyal biri olduğunu söylüyor. Şu sonuca varmak istiyorum: Ronaldo ve Messi  aslında hayatta nasıl başarılı olmak istediğimizi yansıtan iki farklı karakter. Ronaldo gibi güçlü gözükmek ya da Messi gibi zarif olmak… Belki de bu yüzden kendi hayatımızla daha fazla bağdaştırıyoruz onları. Onlar gibi olmak istemenin bilinçaltımızda böyle bir yansıması olabilir.

Ronaldo ve Messi gibi spor figürleri tarihte her zaman çok sevilirler. Gelinen noktadaki sorunsa sevginin fanatizme dönüşmesi. Ronaldo’yu daha çok sevebilirsiniz, Messi’yi izlemekten daha fazla keyif alıyor olabilirsiniz. Bu taraflardan birine niteliksiz eleştiriler yapmayı gerektirmiyor. Sosyal medya çağında herkes düşündüğünü daha rahat dile getiriyor, bu elbette bahsettiğimiz konuya da yansımış durumda. Ronaldo veya Messi hakkında gündem olacak nitelikte haber çıktığında sosyal medyada inanılmaz komik şeyler dönmeye başlıyor. “Messi neden Premier Lig denemedi? Çünkü korktu.” ya da “Bruno Fernandes Ronaldo’yu aşağıladı.” demek gerçekten bazı şeyleri yüzeysel algılamakla ilgili. İşin kötüsü genel algının bu yöne fazla eğilimli olması. Herkes futbolu aynı şekilde görmüyor tabii ki ama böylesine komik şeyleri savunmak da anlamsız. Sanırım Ronaldo ve Messi’yi eleştirmek o kadar zor ki insanlar artık olmayacak şeyler üzerinden eleştiriyorlar. Sporcuların makus talihi biraz böyle, dönemini domine eden biriyseniz sevilmiyorsunuz. Hele hele Ronaldo-Messi olayında olduğu gibi domine eden bir rakibi varsa.

“Peki ne diyelim biz bu adamlara kardeşim?” diyor olabilirsiniz içinizden. İnsanların yorumlarına karışmak haddim değil, ben sadece bakış açısını eleştirdim. Herkes gibi ikisini de izlemekten hep keyif aldım. Ronaldo’nun Juventus’a attığı röveşatasını izlerken de Messi Liverpool’a şov yaparken de büyülendim. Eşi benzeri olmayan bu iki futbolcunun kıyasıya rekabetine şahit olmak çok özeldi. Belirli özellikler üzerinden kıyaslama yapılabilir elbette. Messi’nin Ronaldo’dan, Ronaldo’nun da Messi’den iyi olduğu yerler var. İkisinin de doğruları, hataları var. Değişmeyen şey üzerimizde bıraktıkları etki olacak. Keşke karakter üzerinden tartışmak yerine bu rekabetin hissettirdiklerine daha fazla odaklanabilsek. İleride bunun için hayıflanılan paylaşımlar göreceğimize adım kadar eminim.

Yaşattığınız her şey için teşekkürler. İyi ki varsınız, iyi ki futbol oynadınız.